O 5.2 OPDRACHT

Opdracht A. Deze opdracht zou je kunnen maken als je interesse hebt voor landschapsfotografie of in het verleden wel met landschapsfotografie hebt bezig gehouden. Als dat zo is dan vraag ik je om jezelf in het schema hierboven te positioneren en samen met één eigen landschapsfoto naar me toe te sturen.

Opdracht B. Ik vraag je om enkele ‘landschapsfotografen’ te bekijken en die te plaatsen in het schema. Bovendien wil ik graag dat je er (uiteindelijk) één kiest waarvan het werk jou het meest aanspreekt en natuurlijk ook ‘het waarom’ in een korte beschrijving (150 à 200 woorden max) weergeeft. Gelieve geen foto’s van deze fotografen bij deze opdracht mee te sturen.

Het zijn de volgende fotografen (inclusief hun website).

Opdracht C. Mogelijk dat je een ‘landschapsfotograaf’ als favoriet hebt die in deze paragraaf niet aan de orde is geweest en die je graag onder onze aandacht wilt brengen. Stuur de link van een website waarop we de fotograaf kunnen bekijken en beschrijf kort (max 150 woorden) waarom we deze fotograaf zouden moeten leren kennen. Uiteraard staat het je helemaal vrij om deze opdracht wel of niet te maken.

Wim

sweet surrender | © Wim

Een beeld uit de serie “sweet surrender” – ik denk, op basis van het schema, dat ik mezelf kan beschrijven als maker van natuurlijk en stedelijk landschap met een persoonlijk benadering die de beschouwer als kritisch of neutraal kan lezen.

OPDRACHT B

  • Hans van der Meer: stad – kritisch – persoonlijk
  • Rudi Kleingeld: natuur – esthetisch – realistisch
  • Saskia Boelsems: natuur – esthetisch – geënsceneerd
  • Bas Meelker: natuur – esthetisch – realistisch

Hans van der Meer toont een kritische / smalende kijk op de vrij fantasieloze inrichting van het Nederlands stedelijk landschap. Net buiten het centrum lijken straten, winkelpromenades, pleintjes, parkeerplaatsen en bestrating in alle steden nagenoeg hetzelfde waardoor plekken waar je nog nooit bent geweest toch bekend voorkomen. Niet alleen de “uit voorraad leverbaar” objecten maar ook de herhaling van dezelfde winkelketens versterken deze indruk. Het schaarse publiek heeft een ondergeschikte en anonieme rol die doen denken aan de poppetjes die ontwerpbureaus in projecttekeningen weergeven. Als sfeergevende beeldvulling, niet meer dan dat …

OPDRACHT C

In een tijd waarin het klimaatprobleem aan iedere voordeur rammelt, mag Edward Burtynsky eigenlijk niet ontbreken. Hij documenteert al jaren de hebzucht, de overproductie en de grondstofhonger van de mens met alle absurde gevolgen van dien.

Rosemary

de vijfde dimensie | © Rosemary

Rosemary stuurt mij deze foto met de titel ‘de vijfde dimensie’ en stelt de vraag of ik dit ook onder het persoonlijk landschap zou rekenen. Ik ga ‘volmondig’ mee in haar keuze. Zowel titel als het visuele beeld zijn heel duidelijk vanuit een eigen persoonlijk idee ingevuld. Wat we ons moeten voorstellen bij de vijfde dimensie is het filosoferen waard. Als ik aan mijn leerlingen iets moest vertellen over de vierde dimensie dan zag ik -zadeldakmodellen ten spijt- al wazige oogjes, laat staan de vijfde dimensie. Mogen we tijd rekenen tot de vierde dimensie dan is het ‘persoonlijk zijn’ wellicht als een vijfde dimensie toe te rekenen. We weten we niet alles en veel staat niet vast. Gelukkig hebben we de foto nog. Deze helpt ons enigszins op weg wat Rosemary met de vijfde dimensie zou kunnen bedoelen, in ieder geval mysterieus wat mij betreft!

Roos

Opdracht A sprak mij het meeste aan. Ook zag ik bij Hans vd Meer zelfs ons Deurne in beeld gebracht. En ook al ben ik geen echte landschapsfotograaf, ik maak ze met regelmaat wel. Voor mijn gevoel ben ik een verhalende realistische  fotograaf.

Deze foto heb ik afgelopen weekend gemaakt toen we de Mergelland route aan het rijden waren en bij een uitkijkpunt kwamen. Vanuit de hoogte kijk je naar het landschap dat door de mens gevormd is tot een machtig mooi lijnenspel. En vervolgens zie je diezelfde mens dit lijnenspel/deze weg letterlijk en figuurlijk volgen.

Willy

Opdracht B
Mijn voorkeur in het lijstje landschapsfotografen gaat naar Saskia Boelsems.
Haar werk heeft veel kenmerken van de Romantiek. Subjectieve beelden van idyllisch ongerept landschap. Dramatiek in lichtval en kleurgebruik. Inspelend op gevoel en emotie.
Mijn waardering voor haar werk kent uitersten. Daar waar ze op inhoud erg dicht aan schuurt tegen het werk van schilders als Ruysdael raakt ze me kwijt.
Ik ervaar dat als te figuratief en kitscherig. Andere werken daarentegen zijn adembenemend en uniek.

Opdracht C
Een landschapsfotograaf die mij boeit en hier genoemd mag worden is Chris Friel.
Hij maakt heel persoonlijke, rauwe, haast abstracte landschappen, van fel van kleur tot diepe zwart . Bewegingsonscherpte en de vaak letterlijke gelaagdheid van de beelden roepen emotie op. Het geënsceneerde beeld suggereert meer dan direct zichtbaar is.
Veel ruimte voor eigen interpretatie. De beelden overstijgen puur esthetiek.

Trees

Heel verrassend dat je ook heel anders naar landschap kunt kijken. Dat biedt nieuwe perspectieven! Dank voor deze les.

Opdracht A: Ik maak veel landschapsfoto’s, maar die zijn dan ook heel traditioneel: Natuur – esthetisch – realistisch. Ik kijk om me heen en leg het landschap vast zoals het zich aandient en wanneer het me verrast.

Opdracht B:

Hans van der Meerstad – kritisch – realistisch

Rudie Kleingeld: natuur – esthetisch –realistisch

Saskia Boelens: natuur – esthetisch – geënsceneerd (hiermee bedoel ik ‘onwerkelijk’, romantisch, schilderachtig, bewerkt))

Bas Meelker: natuur – esthetisch –  realistisch overgaand in een ‘fantasy- achtige sfeer. Noem je dat ook nog realistisch? Ik neig dan ook om naar het geënsceneerde perspectief te gaan, technisch gemanipuleerd.

De foto’s van Hans van der Meer spreken me het meeste aan. Ze laten je zien wat je al vaak eerder hebt gezien, maar op een ironische manier. Ik heb veel gewandeld door Nederland, door veel kleine provincieplaatsen en dan zie je precies dit bijna standaardrecept van kleine (winkel)centra. Ik heb het vaak gezien, me vaak verbaasd hierover, maar Hans van der Meer legt het op een liefdevolle manier vast, met de mensen die zich naar elkaar toe buigen en zich niets van de omgeving lijken aan te trekken.

landschap | © Trees

Ondanks dat Trees zich zelf een traditionele landschapsfotograaf noemt waarbij het onderwerp zich meestal beperkt tot natuurlandschappen, de vormgeving zich richt op het esthetische en weinig ingrepen doet (kiest voor het realistische) spreekt ze haar voorkeur uit voor de fotograaf Hans van der Meer. Wat mij betreft motiveert ze die keuze heel goed. Uit de beginzin lees ik dat deze les haar blik t.a.v. landschapsfotografie heeft verruimd. Wellicht zie je dat zelf terug in je toekomstige foto’s.

Carla

Opdracht A

Ik maak best veel landschapsfoto. Meestal realistische/esthetische. Die zie je ook op mijn website bij reizen, zoals IJsland en Noorwegen. Maar soms ook kritische. Bijgaand stuur ik een filmpje van een serie die ik gemaakt heb in Noorwegen. Ik werd getriggerd door de opmerking over Miksang. Ik dacht namelijk dat ik deze serie eerst met dat uitgangspunt had gemaakt, maar dat is helemaal niet zo.

Ik ben meegeweest met een fotoreis naar Noorwegen-Lofoten. Uitgangspunt bij deze reis was, je gaat daar een serie maken en bij de serie wordt ter plekke muziek gecomponeerd door een muzikant. Ik heb van tevoren nagedacht wat mijn gevoel bij de Lofoten is en welke muziek daarbij past. De serie heb ik in één dag gemaakt. Ik had dat zelf helemaal niet gezien, dat zag de begeleidende fotograaf. Vandaar dat ik dacht dat ik dat Miksang had gefotografeerd. Maar in mijn onbewuste zat natuurlijke de hele voorbereiding. De serie heet ‘Echoes’; ik zie het als een persoonlijke serie.

Echoes | © Carla

Opdracht B

  • Hans van der Meer – stedelijk landschap, verhalend (typologisch?), realistische benadering
  • Rudy Kleingeld – natuur landschap, esthetisch, realistisch als uitgangspunt
  • Saskia Boelsems – natuur landschap, esthetisch, realistisch als uitgangspunt (misschien ook verhalend, want zij neemt oude meesters als uitgangspunt)
  • Bas Meelker – natuur landschap, esthetisch, realistisch als uitgangspunt 

Rudy Kleingeld spreekt mij het meeste aan. Ik vind zijn gebruik van het donkere zwart-wit in combinatie met het licht erg mooi en ook passend bij zijn wijze van fotograferen.

Opdracht C

Ik heb geen echte favoriete landschapsfotografen. Maar heb erg veel bewondering voor Theo Bosboom: https://www.theobosboom.nl/ Ik vind het geweldig om te zien hoe hij zich ontwikkeld heeft van de natuur-landschapsfotograaf naar een natuur documentair fotograaf. Waarmee hij zelfs derde prijs de zilveren camera, categorie natuur en mileu, heeft behaald: https://www.theobosboom.nl/dt_gallery/after-the-fire/. Hij is nu bezig met een serie over de vulkaanuitbarsting op IJsland pasgeleden. En hij maakt ook nog eens prachtige abstracte natuurfoto’s.

De video van Carla toont ons in het eerste deel het tijdsverloop in het landschap. Op haar website lees ik dat de serie gemaakt is in februari 2014. Het tweede deel gaat niet zozeer over het begrip tijd in relatie met het landschap maar wordt het landschap op een gevoelige, welhaast poëtische verbeeld. The sense of time en de sense of place in een film… Voor mijzelf zet ik even een knip tussen de twee delen en ik blijf zowel met verwondering als met bewondering kijken.

Wil

Opdracht A.

Ik heb zeker interesse in landschapsfotografie. Ik fotografeer (als hobby) zowel natuurlandschappen als stedelijke landschappen. Mijn interesse ligt eigenlijk bij beide, afhankelijk van waar ik mij op dat moment bevindt.

In het schema pas ik dus zowel bij Natuur als bij Stad. Meestal het esthetische/realistische uitgangspunt.

Ik heb een landschapsfoto meegestuurd van een bos op een wintermiddag. Het (strijk)licht valt op het met mos bedekte pad. Ook door de schaduw van de bomen krijgt het beeld, naar mijn mening, een mooi esthetische sfeer.

Helemaal eens met de esthetiek die Wil in haar boslandschap laat zien. Het licht kan hier gezien worden als de sfeermaker bij uitstek. Door het tegenlicht worden de bomen krachtige vormen terwijl de structuur (textuur is feitelijk een beter woord) van het groene gras en het pad mooi tot zijn recht komt. Ik denk dat de foto net iets anders ingekaderd mag worden omdat de lichte vlek rechts iets laat zien (een gedeelte van klein plasje water misschien) erg veel aandacht vraagt zonder dat het echt bijdraagt aan de esthetiek of informatie geeft.

Opdracht B / schema fotografen:

Hans van der Meer: Stad – verhalend – realistisch

Rudi Kleingeld: Natuur – esthetisch – realistisch

Saskia Boelsems: Natuur – esthetisch –  realistisch / geënsceneerd door de nabewerking)

Bas Meelker: Natuur – esthetisch – realistisch

De fotograaf die mij uiteindelijk het meest aanspreekt is Bas Meelker. De foto die ik van hem heb gekozen is: het Gronings landschap (52). Door het prachtige licht, het lege polderlandschap en de dreigende lucht. Het perspectief op de akkers en de boerderij in het winterzonlicht. Kortom een in mijn ogen esthetische foto